‘Even voorstellen …’
Ron en Conny de Jong, tuin 4
Ron de Jong heeft zich dit voorjaar kandidaat gesteld voor het voorzitterschap van Nieuw Leven. Hij is niet verkozen, maar het is wel een mooie aanleiding om eens nader kennis te maken met hem en zijn vrouw Conny.
Ron:’Als 15-jarige begon ik te werken bij handelsonderneming Koemans, die handelde in allerlei soorten grond, jute-zakken enz. Ik was er heftruckchauffeur en bedrijfsleider. Later kwam ik in dienst bij een waterleidingmaatschappij, waar ik cursussen volgde in lassen, pneumatiek en hydroliek. Daarna kwam ik te werken bij het gemeentelijk energiebedrijf, waar ik avondopleidingen volgde in gas en elektra. Voor het werk klom ik ook in electriciteits-masten. In verband met mijn gezondheid kreeg ik uiteindelijk een kantoorbaan, bij de ‘opvolgers’ van het GEB, zoals de EMH, Eneco en weer later bij Stedin, waar ik nu werk op de afdeling databeheer grootverbruik’. Ron is dus helemaal thuis in de techniek, dat komt goed van pas hier op het complex. Conny:’Ik ben kapster en heb, voordat de kinderen geboren werden, dertien jaar lang gewerkt bij kapsalon Guillaume, aan De la Reylaan in Gouda. Toen de kinderen nog klein waren, werkte ik in de horeca. Ik kap nu enkel nog familie en bekenden. We hebben een tweeling, twee zoons van 21 jaar en een zoon van 18 jaar. Daarnaast zijn wij 15 jaar lang mantelzorger geweest van een meneer in Stolwijk, hij is dit voorjaar overleden’.
Op welke tuin tuinier je, sinds wanneer?
‘Na twee jaar te hebben getuinierd langs het spoor kwamen we hier terecht, zo rond 1991. Het huisje was behoorlijk verrot en de tuin was nogal verwaarloosd, dus er was werk aan de winkel. We hebben in de afgelopen jaren heel wat opgebouwd en sinds vorig jaar genieten we ook regelmatig van onze buitenkeuken’.
Wat was jullie reden of aanleiding om een tuin te nemen?
Conny: ‘Ik kom zelf uit een boerenfamilie. Mijn opa en oma hadden een boerderij in Stolwijk, waar ik als kind vaak speelde na schooltijd. We trouwden in 1985 en kwamen in Gouda wonen, in de Nansenstraat op tweehoog. Ik miste het groen enorm, dus een volkstuin was geweldig’. Ron: ‘Het tuinieren en het klussen is een heerlijke ontspanning na het werk, we verblijven dan ook heel vaak op de tuin, ook ’s winters als het hier heerlijk rustig is, we zijn hier altijd bezig. We zijn gek op de natuur met alle vogels, de eenden en ga zo maar door. Alle drie zoons hebben dat van ons overgenomen: Timo is hovenier geworden en is sinds kort de trotse ‘eigenaar’ van tuin nummer drie. Hemmo is stratenmaker geworden en Remco volgt een opleiding dierenverzorging’.
Zijn jullie ervaren tuiniers of zogenaamde groentjes?
Conny: ‘Ron had nog weinig ervaring met tuinieren toen we begonnen en trok die eerste tijd uit de grond, wat ik zojuist had gepoot’.
Wat is jullie specialiteit?
‘We hebben een siertuin en wat groenten en houden van een strakke tuin met rechte lijnen. De planten moeten wel wat ruimte hebben, dat houden we goed bij. Verder staan er, naast een paar tuinkabouters, drie grote adelaars van keramiek in de tuin, voor elke zoon hebben we er een neergezet. We zijn niet heel streng in de leer wat betreft het biologisch tuinieren, maar we gebruiken bv. wel azijn tegen het onkruid tussen de tegels. En als het nodig is, zoals pas, toen alle jonge planten in de kas waren opgevreten, zetten we wel muizenklemmen’.
Hebben jullie nog nieuwe plannen voor je tuin?
‘We zijn gewoon altijd bezig. En nu zijn we druk om Timo te helpen met het opknappen van zijn tuin’.
Vertel eens een leuk voorval/anekdote wat je meemaakte op de tuin.
‘Iedere ochtend om half zes zit er een stelletje eenden, we noemen ze Kokie en Dokie, op ons schuurtje te wachten tot hun ontbijt, een boterham, geserveerd wordt (zie foto). Het vrouwtje broedt al jaren onder een conifeer op tuin drie. Helaas zijn vorige week haar eieren gejat, waarschijnlijk door een roofvogel. De lege eierschalen zijn teruggevonden in de tuin van de buren. ’s Avonds horen we een uil in de buurt, en ’s ochtends vroeg het gezang van de merels, het is geweldig. Omdat we hier vaak verblijven maken we ook minder leuke dingen mee. Zo hebben we tweemaal inbrekers op het complex betrapt. Ook hebben we een paar zwerfkatten opgevangen, soms met kittens. Er is altijd wel wat te beleven hier’.
Wat zou de Vereniging verder voor je kunnen betekenen of wat kan jij voor de Vereniging betekenen?
Dat is eigenlijk een overbodige vraag, want Ron en Conny zetten zich al jaren in voor de vereniging. Conny organiseerde van alles voor de kinderen en zit nu in de ontspanningscommissie. Ron zorgt ervoor dat de elektra- en de waterleiding op het complex in orde zijn en zit in diverse technische commissies. Ze zijn, omdat ze vaak op de tuin zijn, de ‘ogen en oren’ van het complex. Daarnaast verricht Ron allerhande hand- en spandiensten, bv. bij het opknappen van huisjes van leden of het bewaren van hun reservesleutels. ‘Soms is iemand vergeten de gasfles dicht te draaien, dan bellen ze ons. Wat we wel jammer vinden, is dat het verenigingsleven verdwenen is. Veel leden komen alleen in het weekend tuinieren. Het lijkt er op dat niet altijd duidelijk is wat we zoal van (nieuwe) leden verwachten, bv. dat ze de graskant moeten maaien en de sloot moeten baggeren. Zou het niet handig zijn, om nieuwe leden een checklist te geven, niet via de mail, maar tijdens een persoonlijk gesprek, dan weten ze beter waar ze aan beginnen. Ook zou er strenger gehandhaafd moeten worden, dan blijft het hier een mooi complex’.
Een onkruidvrije tuin op Nieuw Leven, zou dat kunnen?? Conny en Ron is het gelukt!